Uwolnienie sprawcy z więzienia

Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary lub odstąpić od wymie-rzenia kary także wtedy, gdy poplecznik działał z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym (art. 239 k.k.).

Uwolnienie więźniama miejsce wówczas, gdy sprawca uwalnia lub ułatwia ucieczkę osobie, która została pozbawiona wolności na podstawie orzeczenia sądu lub nakazu innej władzy (prokuratora, policji itp.). Dotyczy to zarówno osób odbywających karę pozbawienia wolności, jak i tymczasowo aresztowanych i zatrzymanych. Uwolnienie osoby pozbawionej wolności może polegać zarówno na działaniu, jak ii na zaniechaniu wykonania swoich obowiązków. Za przestępstwo to grozi kara pozbawienia wolności do lat 3 (art. 243 k.k.).

Podobnym przestępstwem jest samodzielne uwolnienie się sprawcy z więzienia. Grozi za to grzywna, kara ograniczenia wolności lub kara pozbawienia wolności do 2 lat. Jeśli sprawca działa w porozumieniu z innymi osobami, używa przemocy lub uszkadza miejsce zamknięcia – podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 (art. 242 k.k.).

Przemoc wobec uczestnika procesu jest przestępstwem polegającym na użyciu przemocy lub bezprawnej groźby w celu wywarcia wpływu na świadka (np. skłonienia go do złożenia fałszywych zeznań), biegłego, tłumacza, oskarżyciela lub oskarżonego, albo naruszeniu jego nietykalności cielesnej. Za przestępstwo to grozi kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.