Ustawa – Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego

Ustawa z 8 stycznia 1999 r. – Przepisy wprowadzające reformę ustroju szkolnego (DzU nr 12, poz. 96) ma obecnie raczej wymiar historyczny. Ale warto mieć w pamięci ten akt prawny, bo wprowadził on w życie zapowiadaną w Ustawie

systemie oświaty reformę systemu edukacji. W art. 1 ustawa ta ustaliła terminy tworzenia i funkcjonowania szkół podstawowych i gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół specjalnych, sportowych i mistrzostwa sportowego na dzień 1 września 1999 r., a szkół ponadgimnazjalnych, w tym z oddziałami integracyjnymi, szkół specjalnych, sportowych i mistrzostwa sportowego, na dzień

– 1 września 2002 r. Dotychczasowe szkoły podstawowe stały się z dniem 1 września 1999 r. sześcioletnimi szkołami podstawowymi i z tym dniem uczniowie klas I-VI dotychczasowych szkół podstawowych stali się uczniami odpowiednich klas sześcioletniej szkoły podstawowej, a uczniowie, którzy ukończyli klasę VI lub uczniowie, którzy nie otrzymali promocji do klasy VIII, stali się uczniami I klasy gimnazjum. Uczniowie, którzy 1 września 1999 r. byli uczniami klas ósmych, kończyli te szkoły na dotychczasowych zasadach, natomiast uczniowie klas ósmych, którzy w roku szkolnym 1999/2000 nie otrzymali promocji i nie ukończyli szkoły podstawowej, stawali się uczniami II klasy gimnazjum. Ukończenie ośmioklasowej szkoły uprawnia od dnia 1 września 2002 r. do kontynuowania nauki w szkole ponadgimnazjalnej. Uczniowie, którzy 1 września 1999 r. byli uczniami klas ósmych dotychczasowych szkół podstawowych i realizowali obowiązek szkolny w tych szkołach, po ich ukończeniu realizują obowiązek nauki w szkołach ponadpodstawowych albo w formach pozaszkolnych do ukończenia 18 roku życia. W ustawie znalazł się zapis dający organom prowadzącym prawo do powierzenia stanowiska dyrektora gimnazjum wskazanemu nauczycielowi bez ogłaszania i przeprowadzania konkursu. Ograniczony został jednak okres trwania ustanowionej kadencji na czas nie dłuższy niż do 31 sierp-nia 2002 r.