Rodzice mają wolność wyboru dla swoich dzieci szkól innych niż publiczne. Obywatele i instytucje mają prawo zakładania szkól podstawowych, ponad-podstawowych i wyższych oraz zakładów wychowawczych. Warunki zakładania i działałiióści szkół niepublicznych oraz udziału władz publicznych w ich finansowaniu, a także zasady nadzoru pedagogicznego nad szkołami i zakładami wychowawczymi określa ustawa (art. 70, ust. 3). Konstytucyjne prawo wolnego wyboru szkół przez rodziców pozwala na tworzenie rozwiązań alternatywnych, promujących lepsze metody czy warunki nauki. Umożliwia to zapewnienie tak uczniom uzdolnionym, jak i tym o szczególnych potrzebach bardziej kameralnych warunków w procesie nauczania.
Władze publiczne zapewniają obywatelom powszechny i równy dostęp do wy-kształcenia. W tym celu tworzą i wspierają systemy indywidualnej pomocy finansowej i organizacyjnej dla uczniów i studentów. Warunki udzielania pomocy określa ustawa (art. 70, ust. 4). Realizacja tego konstytucyjnego zapisu legła u podstaw wprowadzanej od 1 września 1999 r. reformy oświatowej. Zapewnia ona wszystkim uczniom jednakowe szanse edukacyjne. Poziom wymagań opartych na podstawach programowych poszczególnych typów szkół ma gwarantować równość szans edukacyjnych, a system sprawdzianów i egzaminów prowadzonych przez zewnętrzne komisje ma wpływać na ujednolicenie tych wymagań.
Leave a reply