PRZESTĘPSTWA PRZECIWKO INSTYTUCJOM PAŃSTWOWYM I SAMORZĄDOWYM

Jeśli sprawca w okresie wymaganym do zatarcia skazania ponownie popełnił przestępstwo i został za nie skazany na karę pozbawienia wolności, okres ten rozpoczyna się od początku i biegnie wspólnie dla obu przestępstw.

W ten sposób zatarcie poprzednich skazań może nastąpić dopiero wówczas, gdy ulega zatarciu ostatnie skazanie. W przypadku osób powracających wielokrotnie do przestępstwa umożliwia to sądowi prawidłową ocenę sylwetki oskarżonego, z uwzględnieniem wszystkich popełnionych przez niego przestępstw.

Część szczególna kodeksu karnego (art. 117-316) zawiera przepisy odnoszące się do poszczególnych przestępstw. Są one pogrupowane w rozdziały według przedmiotu danego rodzaju przestępstw, na przykład przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu (rozdział XIX), przeciwko porządkowi publicznemu (rozdział XXXII), przeciwko obrotowi gospodarczemu (rozdział XXXVI). Uwagi zawarte w następnych paragrafach zawierają charakterystykę kilku wybranych rodzajów przestępstw. Nie jest ona ani kompletna, ani precyzyjna i ma dać jedynie ogólne wyobrażenie o omawianej grupie przestępstw.

PRZESTĘPSTWA PRZECIWKO INSTYTUCJOM PAŃSTWOWYM I SAMORZĄDOWYM

Przestępstwa zaliczane do tej grupy w różny sposób zakłócają prawidłowe funkcjonowanie instytucji państwowych i samorządowych, naruszają ich powagę, godność, podważają zaufanie do nich. Należą do nich m.in.: a) czynna napaść, b) przemoc lub groźba, f) opłacona protekcja, g) niedopełnienie obowiązku.

Czynna napaść jest przestępstwem skierowanym przeciwko funkcjonariuszowi publicznemu podczas pełnienia przez niego obowiązków służbowych lub związku z takimi obowiązkami. Funkcjonariuszem jest urzędnik administracji państwowej lub samorządowej, sędzia, prokurator, policjant i in. Przestępstwo polega na dokonaniu napaści wspólnie z innymi osobami i w porozumieniu z nimi, bądź samodzielnie, ale z użyciem broni palnej, noża lub innego niebezpiecznego narzędzia albo środka obezwładniającego. Za czynną napaaść grozi kara pozbawienia wolności od roku do 10 lat (art. 223 k.k.).