Prawo rodzinne

Prawo rodzinne to zespół norm regulujących osobiste i majątkowe stosunki między małżonkami, krewnymi oraz stosunki wynikające z przysposobienia, opieki i kurateli.

Jest to stosunkowo młoda gałąź prawa, wyemancypowana w Polsce z prawa cywilnego dopiero po wojnie. Przyczyną wyodrębnienia prawa rodzinnego w osobną gałąź prawa jest to, że stosunki rodzinne współcześnie są oparte głównie na więzach osobowych, a nie majątkowych, jak to w mniejszym lub większym stopniu było dawniej.

Stosunki między członkami rodziny normowane przez prawo rodzinne odznaczają się ścisłym powiązaniem elementów osobistych i majątkowych, związanych w nierozdzielną całość. Na przykład rodzice mają obowiązek utrzymywać swoje dzieci do chwili uzyskania przez nie zdolności samodzielnego zarobkowania, a jednocześnie powinni troszczyć się o ich fizyczny i duchowy rozwój i przygotować je należycie, odpowiednio do ich uzdolnień, do pracy i życia w społeczeństwie.