Prawo konstytucyjne

Prawo konstytucyjne to zespół norm regulujących podstawowe urządzenia ustroju państwa. W prawie konstytucyjnym unormowane są w szczególności główne zasady ustrojowe, struktura i kompetencje aparatu państwowego oraz najważniejszych organów państwowych, podstawowe prawa, wolności i obowiązki obywateli oraz zasady wyboru do organów przedstawicielskich. Prawo konstytucyjne określa na przykład organizację i funkcjonowanie organów ustawodawczych i administracji państwowej, organizację wymiaru sprawiedliwości, kontroli państwowej, formę państwa (jednolite czy federalne) itd.

Prawo konstytucyjne jest podstawową gałęzią prawa i obejmuje swoim działaniem całokształt stosunków w państwie, ale z natury rzeczy robi to w sposób bardzo ogólny. Dlatego przepisy prawa konstytucyjnego w wielu przypadkach nie mogą być stosowane bezpośrednio, lecz wymagają skonkretyzowania w bardziej szczegółowej postaci.

Z tego względu jednym z ważnym zadań prawa konstytucyjnego jest wytyczanie głównych kierunków rozwoju pozostałym gałęziom prawa. Ogólna zasada, sformułowana w jednym artykule konstytucji, doznaje rozwinięcia i konkretnego uregulowania w przepisach prawa administracyjnego czy prawa pracy.