Niemcy Kwalifikacje pedago-giczne wymagane na danym szczeblu na-uczania / w szkole da-nego typu. Doświadczenie zawo-dowe i staż pracy na stanowisku kierow-niczym w szkole tego samego typu lub na tym samym szczeblu nauczania, na który ogłoszono konkurs na posadę. Wybór na podstawie kwalifikacji, wiedzy zawodowej i doś-wiadczenia zawo-dowego częściowy udział gminy i korpo-racji odpowiedzialnej za finansowanie lub Schulzkonferertz. Przez Ministerstwo Kultury landu. Odpowiada za wszystkie kwestie dydaktyczno-wycho-wawcze współpracu-je z Lehrerkonferenz i Schulkonferenz. W szkołach publicz-nych odpowiada wspólnie z ministerstwem landu i administracją gminy za wszystkie zadania związane z za-rządzaniem, dba o wy-konywanie uchwał Schulzkonferenz.

Najwy�sza Izba Kontroli zajmuje szczeg�lne miejsce w systemie organ�w pa�stwa – jest naczelnym organem kontroli pa�stwowej i podlega Sejmowi. Podstawowym zadaniem Najwy�szej Izby Kontroli jest kontrolowanie dzia�alno�ci organ�w administracji rz�dowej (rz�d, ministrowie, inne naczelne i centralne organy administracji pa�stwowej), Narodowego Banku Polskiego, pa�stwowych os�b prawnych i inych pa�stwowych jednostek organizacyjnych. Najwy�sza Izba Kontroli mo�e kontrolowa� tak�e – w w�szym zakresie – dzia�alno�� organ�w samorz�du terytorialnego, komunalnych os�b prawnych i innych komunalnych jednostek organizacyjnych. Wreszcie inne jednostki organizacyjne i podmioty gospodarcze mog� by� kontrolowane w takim zakresie, w jakim wykonuj� zadania zlecone przez pa�stwo, wykonuj� zam�wienia publiczne na rzecz pa�stwa lub samorz�du terytorialnego, organizuj� lub wykonuj� prace interwencyjne lub roboty publiczne, rozporz�dzaj� mieniem pa�stwowym, korzystuj� z pomocy, gwarancji lub por�czenia pa�stwa oraz wywi�zuj� si� ze zobowi�za� finansowych – przede wszystkim podatkowych – wobec pa�stwa.

Najistotniejsze zapisy z punktu widzenia polityki oświatowej państwa zawarte w art. 1 określają konstytucyjne prawa każdego obywatela do kształcenia się, prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, wspomaganie przez szkołę wychowawczej roli rodziny, możliwość zakładania i prowadzenia szkół i placówek przez różne podmioty, utrzymanie bezpiecznych i higieniecznych warunków nauki, wychowania i opieki, otoczenie opieką uczniów niepełnosprawnych i uzdolnionych, przygotowanie uczniów do wyboru zawodu i wymogów rynku pracy, do rozwijania przedsiębiorczości, aktywności zawodowej w warunkach zrównoważonego rozwoju czy upowszechnianie wśród uczniów wiedzy o bezpieczeństwie i występujących zagrożeniach.

Poza wymienionymi wyżej, Prezydent ma cały szereg dalszych kompetencji, wśród których można wymienić stosowanie prawa łaski, nadawanie obywatelstwa polskiego, zarządzanie wyborów do Sejmu i Senatu, skracanie kadencji Sejmu i Senatu w przypadkach określonych w konstytucji, zarządzanie referendum, inicjatywę ustawodawczą, podpisywanie lub odmawianie podpisania ustaw, desygnowanie i powoływanie premiera, przyjmowanie dymisji rządu,

Sąd może wymierzyć grzywnę także obok kary pozbawienia wolności, jeżeli sprawca dopuścił się przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy taką korzyść osiągnął.

Sąd nie orzeka grzywny, jeżeli dochody sprawcy oraz jego stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe uzasadniają przekonanie, że sprawca nie uiści grzywny i nie będzie jej można ściągnąć w drodze egzekucji. Środkami karnymi są:

Z wnioskiem w sprawach wymienionych wyżej w pkt. 1-5 mogą wystąpić: Prezydent, marszałkowie Sejmu i Senatu, premier, 50 posłów, 30 senatorów, pierwszy prezes Sądu Najwyższego, prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, Prokurator Generalny, prezes Najwyższej Izby Kontroli, Rzecznik Praw Obywatelskich. Ponadto w sprawach objętych zakresem ich działania z wnioskiem mogą wystąpić Krajowa Rada Sądownictwa, organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego, ogólnokrajowe władze związków zawodowych, organizacji pracodawców i organizacji zawodowych oraz kościoły i inne związki wyznaniowe.

Nasza europejska przygoda, którą rozpoczęliśmy 1 maja 2004 r., wiązać się będzie z uznaniem za własne cele, jakie ministrowie krajów UE i Komisja Europejska przyjęli 14 lutego 2002 r. Ich przyjęcie poprzedzone zostało posiedzeniem Rady Europy skupiającej szefów państw i rządów UE w Lizbonie, w marcu 2000 r.

Uznano wówczas za cel strategiczny osiągnięcie do roku 2010 układu, w którym gospodarka europejska powinna stać się najbardziej konkurencyjną i dynamiczną gospodarką na świecie – gospodarką opartą na wiedzy, zdolną do trwałego wzrostu, tworzącą coraz większą liczbę lepszych miejsc pracy i zapewniającą większą spójność społeczną. Realizacja tego celu wymaga m.in. modernizacji systemów edukacji.

Edukacja w Europie ma charakter narodowy, regionalny. Odzwierciedla w ten sposób bogactwo systemów i kultur, jest nieodłącznym elementem tożsamości na-leżących do Unii krajów i regionów. Ta różnorodność, która jest wspólnym dobrem Unii, ukazuje nasz kontynent jako ten, w którym systemy oświatowe rozwijały się w specyficznych warunkach społecznych i kulturowych poszczególnych państw, gdzie funkcjonują rozmaite placówki edukacyjne, obowiązują różne zasady naboru do szkół, gdzie nauka rozpoczyna i kończy się w różnym czasie, a przyznane kwalifikacje, tytuły i stopnie odzwierciedlają różnorodność programów nauczania i systemów kształcenia. Przykładem tego może być np. obowiązek szkolny, którego zróżnicowanie pokazuje poniższa tabela:

KRAJ Wymagane kwalifikacje i wykształcenie Wymagane doświadczenie zawodowe Procedury kwalifikacyjne Mianowanie Zakres obowiązków i działalności Zarządzanie szkołą

Belgia francuskoję zyczna Kwalifikacje pedago-giczne wymagane na danym szczeblu na-uczania, bez formal-nego przygotowania na urząd dyrektora. Dziesięcioletni staż pracy pedagogicznej. Brevet de promotion – dokument potwier-dzający awans po od-powiednich egzami-nach pedagogicznych i administracyjnych. Przez pouvoir orga-nisateur (osoba fi-zyczna lub instytucja odpowiedzialna za szkołę). Zadania koordyna-cyjne na wszystkich szczeblach różne za-kresy działalności w poszczególnych sieciach oświatowych. Odpowiada za zarzą-dzanie szkołą i zadania z tym związane reali-zuje ustawy i rozpo-rządzenia, a także po-lecenia kompetentnych władz szkolnych.

Drugie stanowisko wprost postuluje rezygnację z Karty. Uznaje się ją za szkodliwą, bo jest gorsetem, z którego wyślizgnąć się nie potrafi ani polityka oświatowa, ani działalność związkowa (K Kruszewski „Głos Nauczycielski” nr 47/2003).

Brakuje spojrzenia trzeciego. Czy jest jednak możliwe stworzenie aktu prawnego, któiy uwzględni interes nauczyciela, broniąc go przed niesprawiedliwymi atakami, i równocześnie da możliwość organom prowadzącym kształtowania w sposób racjonalny i społecznie akceptowany polityki oświatowej? Odpowiedź na to pytanie zdecyduje o przyszłości tego aktu prawnego. Czy będzie to ustawa podlegająca ciągłym nowelizacjom, czy może potrzebna będzie nowa ustawa, a może wystarczy odpowiednio sformułowany układ zbiorowy. Wszystkie próby ograniczania praw nauczycieli mianowanych czy dyplomowanych do stałego zatrudniania napotykają na zdecydowany sprzeciw związków zawodowych zrzeszających nauczycieli. Na razie wyłaniają się trzy grupy spraw, co do których nie znaleziono konsensusu. Są to: trwałość stosunku pracy nauczyciela zatrudnionego na podstawie mianowania, wysokość pensum dydaktycznego i płace nauczycielskie. Wszyscy zainteresowani zdają sobie sprawę, że zmiany są konieczne. Oświata w Polsce stoi wobec nowych wyzwań, jakie niesie ze sobą nasz akces do Unii Europejskiej. Cele strategiczne przyjęte przez UE stawiają przed systemem oświatowym w Polsce i zatrudnionymi nauczycielami nowe, jakościowo wyższe zadania. Wiążące się z tym rozstrzygnięcia będą decydować o kształcie oświaty i wykształceniu społeczeństwa w najbliższych latach. Dyskusja powinna koncentrować się wokół szeregu pytań, z których najważniejsze brzmi: jak postrzegać status zawodowy nauczyciela? Pytanie to można uszczegółowić o kwestie społecznego odbioru awansu nauczyciela, o jego prestiż materialny, budowanie poczucia misji zawodowej, prowadzącej do samoweryfikacji i przyjęcia wysokich norm moralno-zawodowych. Odpowiedź na te pytania to również odpowiedź na pytanie o to, co powinien zawierać akt prawny dotyczący statusu zawodu nauczyciela.

Ustawa (art. 5) określa czynności jednostek samorządu terytorialnego w realizacji ich obowiązkowych zadań związanych z edukacją rozdzielając kompetencje między gminę, powiat i województwo.

Do obowiązkowych zadań gminy należy powoływanie i prowadzenie publicznych przedszkoli, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkoli specjalnych, szkół podstawowych oraz gimnazjów, w tym z oddziałami integracyjnymi.

Austria – szczebel krajów związkowych lub okręgów. – W Danii, Finlandii i Szwecji kompetencje w zakresie zarządzania szkołami przeniesiono na gminy. W Szkocji dyrektor szkoły podlega regionalnym władzom oświatowym.

– W Irlandii dyrektorzy szkół podlegają organowi odpowiedzialnemu za organizację szkoły (w składzie jest założyciel). – W Anglii i Walii dyrektorzy szkół finansowanych przez lokalne władze oświatowe podlegają szkolnym radom nadzorczym.