Kara ograniczenia wolności

Kara ograniczenia wolności polega na pozbawieniu skazanego niektórych praw, które w normalnych warunkach człowiekowi przysługują, oraz na obciążeniu go dodatkowymi obowiązkami. W szczególności skazany:

– nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu,

– jest zobowiązany do wykonywania wskazanej przez sąd nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w odpowiednim zakładzie pracy, placówce służby zdrowia, opieki społecznej, organizacji lub instytucji niosącej pomoc charytatywną lub na rzecz społeczności lokalnej (20 do 40 godzin miesięcznie),

– ma obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary.

Jeśli skazany jest zatrudniony, sąd zamiast obowiązku pracy może orzec potrącenie 10-25% wynagrodzenia na rzecz Skarbu Państwa lub na wskazany cel społeczny. W okresie odbywania kary skazany nie może bez zgody sądu rozwiązać stosunku pracy. Kara ograniczenia wolności jest wymierzana na czas nie krótszy niż miesiąc i nie dłuższy niż 12 miesięcy.

Wymierzając karę ograniczenia wolności sąd może oddać skazanego pod nadzór kuratora lub innej osoby godnej zaufania, a także organizacji zajmującej się pomocą skazanym. Ponadto sąd może zobowiązać skazanego m.in. do przeproszenia pokrzywdzonego, wykonywania obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby, powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub innych środków odurzających. Po wykonaniu połowy kary sąd może zwolnić skazanego z odbycia reszty.

Kara grzywny jest karą pieniężną. Wymierza się ją w stawkach dziennych, określając liczbę stawek i wysokość jednej stawki. Grzywnę wymierza się w wysokości nie mniejszej niż 10 stawek i nie większej niż 360, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Ustalając wysokość stawki sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Sąd ustala stawkę w granicach od 10 zł do 2000 zł.