Wspólną cechą prawa procesowego jest jedynie to, że jego przepisy nie ustanawiają praw i obowiązków, lecz regulują sposób postępowania organów wymiaru sprawiedliwości oraz osób występujących przed tymi organami.
Prawo cywilne procesowe to zespół norm regulujących tryb rozstrzygania spraw cywilnych przez sądy i niektóre inne organy oraz właściwość tych organów. Prawo cywilne procesowe normuje postępowanie sądów w sprawach cywilnych, zarówno procesowych, jak i nieprocesowych, oraz postępowanie osób występujących przed sądami: powoda, pozwanego, świadka, biegłego, pełnomocnika procesowego itd.
Podstawowym źródłem prawa cywilnego procesowego jest kodeks postępowania cywilnego (k.p.c.) z 1964 r. Prawo karne procesowe to zespół norm regulujących tryb prowadzenia i rozstrzygania spraw karnych przez organy wymiaru sprawiedliwości.
Normy prawa karnego procesowego odnoszą się z jednej strony do prokuratury (także policji i innych organów ścigania) i sądów, a z drugiej do osób występujących przed tymi organami: oskarżonego, obrońcy, świadka, biegłego, oskarżyciela prywatnego itd.
Leave a reply