Do znanych kodeksów należy Kodeks Hammurabiego powstały w Babilonie w XVIII w p.n.e. Jako jeden z najstarszych kodeksów świata, dążył do unifikacji i systematyzacji obowiązującego prawa, zawierał przepisy prawa karnego, prywatnego oraz procesowego, miał charakter kazuistyczny (jest to metoda formowania przepisów prawnych oparta na przewidywaniu wypadków szczegółowych zamiast ustalania zasad ogólnych), a system kar był oparty na zasadzie prawa ta- lionu oraz tzw. karach odzwierciedlających. Oprócz tego do najbardziej znanych należą Kodeks Justyniana -słynny kodeks cywilny (Corpus iuris Cyvilis) powstały w latach 528-534 w Bizancjum i Kodeks Napoleona z 1804 r.
Kodeks pracy, uznany za najważniejsze źródło prawa pracy, uchwalony został 26 czerwca 1974 r. Powstał on jako system rozwiązań prawnych mających swoje podstawy w okresie międzywojennym. Jego znaczenie jako najważniejszego źródła prawa pracy wynika z tego, że:
– reguluje podstawowe instytucje prawa pracy,
– określa prawa i obowiązki stron stosunku pracy, tj. pracodawców i pracowników,
– zawiera podstawowe zasady prawa pracy,
– wyznacza zakres i sposób tworzenia innych aktów normatywnych,
– rozstrzyga o sposobie korzystania z kodeksu cywilnego,
– jest stosowany w zakresie nieunormowanym przepisami szczegółowymi, a zawartymi w pragmatykach służbowych,
– ma charakter ramowy określający minimalny zakres oraz poziom uprawnień i świadczeń pracowniczych o charakterze powszechnym i gwarantowanym wszystkim zatrudnionym.
Leave a reply