Akty prawa miejscowego

Prawo miejscowe jest prawem powszechnie obowiązującym na obszarze działania organów, które je ustanowiły, na przykład województwa lub gminy. Stanowienie prawa miejscowego – w granicach upoważnień zawartych w ustawie – należy do organów samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej.

Na podstawie przepisów ustawy o samorządzie gminnym organy gminy mogą wydawać przepisy gminne dotyczące wewnętrznego ustroju gminy, organizacji urzędów i instytucji gminnych, zasad zarządu mieniem gminy oraz zasad i trybu korzystania z gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Inne ustawy rozszerzają ten zakres uprawnień.

Niezależnie od prawa stanowienia przepisów gminnych opartych na upoważnieniu ustawowym, rada gminy – w zakresie nie uregulowanym w przepisach powszechnie obowiązujących – może wydawać tzw. przepisy porządkowe. Przepisy prządkowe mogą być wydane, jeśli jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Przepisy te mogą przewidywać za ich naruszenie karę grzywny, wymierzaną w trybie i na zasadach przewidzianych w prawie o wykroczeniach.

Przepisy gminne ustanawia rada gminy w formie uchwały. Przepisy porządkowe – w przypadku nie cierpiącym zwłoki – może wydać również zarząd w formie zarządzenia. Zarządzenie takie winno być zatwierdzone przez radę gminy na najbliższej sesji. Jeśli nie zostanie przedstawione do zatwierdzenia, albo rada gminy odmówi zatwierdzenia – traci moc.

Przepisy gminne ogłasza się przez rozplakatowanie obwieszczeń w miejscach publicznych lub w inny sposób miejscowo przyjęty, a także przez ogłoszenie w lokalnej prasie. Urząd gminy ma obowiązek prowadzić zbiór przepisów gminnych. Powinien on być powszechnie dostępny w siedzibie urzędu gminy.

Prawo miejscowe to również przepisy wydawane przez wojewodę na podstawie upoważnień zawartych w ustawach i obowiązujące na terenie województwa lub jego części. Wojewoda wydaje przepisy prawa miejscowego w formie rozporządzenia.